3 ωδες για μια πονεμενη καρδια
Ι Αναγωγος ο κυρ Ερωτας κτυπα την πορτα Διαλεγει παντα την πιο ακαταλληλη στιγμη Μα για εναν τετοιο τρελλο ποτε δεν θα χουμε ωρα Και ας ειναι αλλοι που μας κλεβουν την ζωη Πλεον δεν εχω σε ποιον να πρωτοφωναξω Πεταω συνθηματα , στιχους και ρακι Πλεον δεν θελω κατι να κοιταξω Μονο να πεταξω σε ο,τι εχει τρελαθει Λιγακι φως μας εχει απομεινει Τα σκοτεινα αξιζουν πιο πολυ Τα λιγερα κορμια δεν θα ξαναχουν ριγη Κατανυξη ... εχουν πια πνιγει Αυτη η καταφρονια μας βαρενει Χλωμιασαμε και πεφτουμε γυμνοι Αβοηθητοι ζαλιζομαστε στο δρομο Και παρακαλαμε να 'ναι συντομη η φυγη Και πλεον τελειωσαν πια οι αυταπατες ... και ομως ουτε πουθενα κεφαλαιο , ουτε και εργατες ΙΙ Εφυγε η Misaki Mei Απο λευχαιμια ειπαν οι γιατροι Μα ολοι ξερουν οτι πεθανε απο αγαπη Λυπημενη που δεν προλαβε να τη χαρει Δουλευει απ το πρωι ως το βραδυ Ειχε και μια διδυμη αδερφη Μα η ελπιδα να βρει μια