The New Course

Δοκιμάστε desktop site επιλογή όσ@ μας διαβάζετε από κινητό - αλλιώς εμφανίζει τα γράμματα θολά                                                                                                                      Σπάνια μεταφέρω αυτούσιες δημοσιεύσεις μου από το facebook στο blog                                                                                                                      αλλά έκρινα ότι η συγκεκριμένη δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από όσες                                                                                                                      κριτικές γράφω στα πλαίσια της μεταμαρξιστικής κριτικής που έχω                                                                                                                    ξεκινήσει οπό

Δοκιμάστε desktop site επιλογή από chrome όσ@ μας διαβάζετε από κινητό - αλλιώς εμφανίζει τα γράμματα θολά * Ξεκινάω την metamarxist αυτοκριτική μου με ένα από τα πρώτα κείμενα του ενθουσιασμού της νιότης μου. Υπόσχομαι να γράψω την κριτική εξίσου πρόχειρα και συναισθηματικά όσο το αρχικό κείμενο. Επίσης υπόσχομαι η προχειρότητα και ο συναισθηματισμός να εξαντλήσουν τις εξαιρέσεις τους σε αυτή την κριτική. Η λέξη προοδευτικός ήταν και παραμένει πολύ της μόδας μέσα στην αριστερά και την αναρχία. Αλλά όπως είχα γράψει και παλιότερα: Η λέξη "προοδευτικός" πάσχει. Αρχικά καμία λέξη δεν ορίζεται παρά μόνο μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ερμηνείας και νοηματοδότησης. Η έννοια της προόδου όπως την έχει στο μυαλό του ο μέσος Δυτικός βασίζεται σε μια κοινωνιολογική αντίληψη που ονομάζεται Εξελικτισμός. Η αντίληψη αυτή προέκυψε όταν προσπάθησαν να ταιριάξουν μηχανιστικά και ιμπρεσιονιστικά την κοινωνιολογική σκέψη με τις θεωρίες του Δαρβίνου. Αυτό το πράγμα αν θέλετε τη γνώμη μου ήτα

Δοκιμάστε desktop site επιλογή όσ@ μας διαβάζετε από κινητό - αλλιώς εμφανίζει τα γράμματα θολά * "Ο μόνος ορθόδοξος μαρξισμός είναι ο αιρετικός" (Σάββας Μιχαήλ) "Οι μεγάλες εποχές της ζωής μας είναι αυτές που επανεξετάζουμε και αναθεωρούμε τόσο τις καλές όσο και τις κακές μας ιδιότητες" (Φ.Β. Νίτσε) "Για την διαλεκτική δεν υπάρχει τίποτα απόλυτο, αμετάβλητο, όσιο ή ιερό" (Φρίντριχ Ένγκελς) Όπως έγραψα και στο προηγούμενο μανιφεστοειδές άρθρο πρόκειται να ξεκινήσω την μεταμαρξιστική κριτική μέσα από την αυτοκριτική, κάνοντας αποτίμηση του έργου μου ως δημοσιογράφος, ως αρθρογράφος αλλά και στα κείμενα που αναδημοσίευσα από την ιστορία της επαναστατικής σκέψης. Πριν ξεκινήσω όμως την κριτική αυτή και αφού έχω ήδη δημοσιεύσει έναν τεράστιο πρόλογο θέλω να συνοψίσω το πνεύμα σε λίγες γραμμές για να μη χαθεί η ουσία μέσα στην υπερανάλυση. Αρχικά ως μεταμαρξισμό δεν ορίζω μια κάποια απομάκρυνση από το μαρξισμό. Ενδεχομένως μπορεί να είναι μια απομάκρυνση, ή, στ