The New Course

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του ΕΕΚ Τροτσκιστές Νέα Προοπτική « Πρωτομαγιά. Γεια σας όλοι. Πάμε στη μάχη » * Εντυπώσεις από τη νέα ταινία του Π. Βούλγαρη «Το Τελευταίο Σημείωμα» Η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη , Tο Τελευταίο Σημείωμα , παίζεται αυτό τον καιρό στους κινηματογράφους. Είναι μια σπουδαία ταινία για την οποία αξίζουν συγχαρητήρια στον Π. Βούλγαρη και τους συνεργάτες του. Σας προτρέπουμε να τη δείτε. Το  Τελευταίο Σημείωμα  μιλά για τους διακόσιους εκτελεσμένους κομμουνιστές ανήμερα την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, το σημείωμα αναφέρεται στο χαρτί που έγραψε τις τελευταίες σκέψεις ο Ναπολέων Σουκατζίδης στην κοπέλα του, τη Χαρά. Η ιστορία αποτελεί πρόκληση από μόνη της, μια ιστορία θανάτου την μέρα που οι αγωνιστές γιορτάζουν την ύπαρξη και τη ζωή, την Πρωτομαγιά. Όμως στην ιστορία των 200 της Καισαριανής δεν είναι ο θάνατος που κυριαρχεί αλλά η ζωή. Με την εκτέλεσή τους οι 200 κομμουνιστές επαναδιαπραγματεύονται τους όρους της ζωής και του θανάτου, ανατρέπ

Θα ξεκινήσουμε με μια προσπάθεια για αποσαφήνιση μερικών εννοιών, όπως η αναπηρία, η υγεία και η εργασία, που η χρήση τους, ακόμα και στο χώρο των επαγγελματιών, καθώς και των άμεσα ενδιαφερομένων, είναι, συχνά, προβληματική. Θοδωρος Μεγαλοοικονόμου Είναι γνωστό, τουλάχιστον στις τρέχουσες έννοιες και πρακτικές της Αποκατάστασης, σύμφωνα και με τον Π.Ο.Υ, που διακρίνει σε αρρώστια/βλάβη ( illness ), ανικανότητα ( disability ) και αναπηρία (h andicap ), ότι η Αναπηρία δεν είναι μια ιδιότητα σύμφυτη με την κατάσταση του ανθρώπου που πάσχει, δεν είναι συμφυής με την αρρώστια και την λειτουργική του ανικανότητα, αλλά είναι μια κοινωνική κατάσταση. Είναι η κοινωνική αναπηρία του ατόμου , η αδυναμία του να ασκήσει συνήθεις κοινωνικούς ρόλους. Αναπηρία παράγεται από την σχέση του πάσχοντος υποκειμένου με την κοινωνική οργάνωση, μέσα στην οποία ζει - με τον τρόπο που η δομή της κοινωνίας είναι οργανωμένη, οι δρόμοι της, τα κτίριά της, οι κοινωνικές σχέσεις, η εισοδηματική π

διαβάστε το πρώτο μέρος:   Από τον Αριστοτέλη Στον Διαλεχτικό Υλισμό μέρος 1ο (μια διάλεξη που αποκήρυξε αυτός που την έδωσε) Η) Η Έννοια της Κίνησης και οι Μορφές της Η εμφάνιση των σωμάτων, που είναι αποτέλεσμα της μορφοποίησης της ύλης, ανήκει για τον Αριστοτέλη στην έννοια της κίνησης, που αποτελεί την κεντρική κατηγορία στην περί φύσης θεωρία του. Καταλάβαινε πολύ καλά, ότι αληθινή γνώση μπορεί να προκύψει μόνο από την έρευνα της κίνησης. Συμφωνώντας με τον Δημόκριτο, μίλησε για την αντικειμενικότητα και την αιωνιότητα της κίνησης. Ενώ όμως υποστήριζε ότι η κίνηση είναι σκόπιμη, έβλεπε ταυτόχρονα ότι η κίνηση παίρνει του κόσμου τις χαώδεις μορφές. Κι αυτές τις χαώδεις μορφές τις ονόμαζε «δυσμορφίες». Μια απ’ αυτές είταν και η «οχλοκρατία», στην οποία εξελίσσεται η δημοκρατία, όπως έλεγε. Ό,τι χαλάει την τάξη στο σύμπαν, χάνει τη σκοπιμότητα του. Με βάση αύτη την αντίληψη, άρχισε να μελετάει τα είδη της κίνησης. Διέκρινε 6 μορφές κίνησης, με κεντρικότερη τη μετα