Δοκιμάστε desktop site επιλογή όσ@ μας διαβάζετε από κινητό - αλλιώς εμφανίζει τα γράμματα θολά
Σπάνια μεταφέρω αυτούσιες δημοσιεύσεις μου από το facebook στο blog
αλλά έκρινα ότι η συγκεκριμένη δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από όσες
κριτικές γράφω στα πλαίσια της μεταμαρξιστικής κριτικής που έχω
ξεκινήσει οπότε για λόγους συγκεντρωτισμού (δεν μ αρέσει να λέω για
να τά'χω συμμαζεμένα - μου κάνουν συνδηλώσεις με τα οικοκυρικά,
"τέχνη με την οποία είμαι μαλωμένη) αποφάσισα να την δημοσιεύσω και
εδώ ώστε να διαβάζεται σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα κείμενα κριτικής
και αυτοκριτικής ειδικά τώρα που ο σ. Μιχαηλίδης δεν βρίσκεται πλέον
σε κίνδυνο και μπορώ να ξαναδιαβάσω την ανάρτηση πιο ψύχραιμα άνετα
διαπιστώνω ότι εδώ είναι η πραγματική θέση της και όχι στα social
ακολουθεί το κείμενο:
Δεν αντέχω να διαβάζω άλλες υπερορθόδοξες αναλύσεις που να θέτουν την ερμηνεία της παρούσας κυβέρνησης σε αυστηρά οικονομίστικα κριτήρια. Ειδικά όταν διαβάζω λχ σταλινικές μλκίες ότι για την αστυνομία και την καταστολή στα πανεπιστήμια όλα είναι μέρος σχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της ανώτερης εκπαίδευσης πραγματικά δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται οι κνειτες να μην καταλαβαίνουν ότι η οικονομική και πολιτική δαπάνη ενός τέτοιου σχεδίου είναι τόσο αυτοκτονικά ηλίθια ακόμα και για την ΝΔ των ζαβ... των α(χ)ρ(ε)ίστων ήθελα να πω. Και ειδικά όταν στην κυβέρνηση αυτή συμμετείχε στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας της ένας από τους πιο αξιόλογους στρατηγούς του αντίπαλου στρατοπέδου, ο Μιχάλης ο Χρυσοχοΐδης!
Αν το μέλημα της ΝΔ ήταν τα κολλέγεια, τότε πάρα πολύ απλά θα άφηναν τα πανεπιστήμια να ρημάξουν όπως ακριβώς κάνουν και με το ΕΣΥ. Τέλος συζήτησης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η κυβέρνηση να το πάει με συνομοσίες και μέσω Βαγδάτης. Δεν υπάρχει λόγος για την ενορχήστρωση μιας τόσο δαπανηρής επιχείρησης μόνο και μόνο για αυτό το σκοπό, ειδικά όταν ο συγκεκριμένος πόλεμος φθοράς φθείρει πρώτα και κύρια την ίδια. Ο λόγος που έχουν βάλει με το πανεπιστήμιο είναι κάτι παραπάνω από προφανές και πρέπει να είσαι τέρμα πρεζάκι της συνομοσιολογίας και της ψέκας για να το αρνηθείς! Τα πανεπιστήμια είναι τόπος πολιτικής και πολιτιστικής ζήμωσης από γενέσεως του ελληνικού κράτους, παίξανε ρόλο από την εξέγερση του 1843 που μας έδωσε σύνταγμα, μέχρι το αντιμνημονιακό κίνημα της τελευταία δεκαπενταετείας.
Ο βασικός λόγος που αρνήστε να δείτε κατάματα όλα αυτά* είναι ότι αρνήστε να μάθετε από τα λάθη σας. Ολόκληρη η δεκαετία του '80 για την μαμά ΕΣΣΔ ήταν μια δεκαετία αυτοκριτικής ότι στρώσαν υπέροχα τη σοσιαλιστική βάση στην οικονομία** ωστόσο αμέλησαν τελείως το εποικοδόμημα. Και το ζήτημα του εποικοδομήματος δεν εξαντλήται στο σύνθημα "περισσότερος σοσιαλισμός σημαίνει περισσότερη δημοκρατία" όπως σωστά διακήρυτται η γραφειοκρατία στα εκατομμύρια των εργατών της***. Ανάλυση του εποικοδομήματος σημαίνει πρώτα και βασικότερα κατανόηση της εξουσίας. Γιαυτό χρειάζεται ένας διαρκής διάλογος του μαρξισμού με την αναρχία (που ασχολείται περισσότερο με το εποικοδόμημα του κράτους) και με την "αριστερίστικη" διανόηση που ασχολείται με Ιδεολογικούς Μηχανισμούς του Κράτους, Μικροφυσικής της Εξουσίας, Κοινωνίες Ελέγχου, Άμεση Δημοκρατία, Αυτοδιαχείριση, Κοινωνιακό Φαντασιακό, Κοινωνικός Έλεγχος κοκ. Πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε να μιλάμε ανεξάρτητα από το πόσο συμφωνούμε! Παραφράζοντας την ατάκα Μαρξ για τις συμμαχίες Προλεταριάτου με μικροαστικά στρώματα "το σόλο της οικονομίστικης αντιδιαλεκτικής αντίληψης στην επαναστατική σκέψη ανήκει στο παρελθόν".
Σύντροφοι που επιμένετε σε έναν ορθόδοξο μαρξισμό (αδιαφορώντας ότι η πραγματικότητα του μαρξισμού είναι μία αίρεση ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό):
Πέρσυ κοντέψαμε να είμαστε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που μετά από 3 δεκαετίες θα είχε νεκρό απεργό πείνας - τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Φέτος είμαστε στην ίδια κατάσταση με τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Όποιος πολίτης αυτής της χώρας μπορεί να ακουμπάει αυτή τη στιγμή το πληκτρολόγιο του χωρίς να νιώθει ότι ως κοινωνία έχουμε αίμα στα χέρια μας είναι είτε δεξιός (άρα χωρίς τσίπα) είτε αξιοζήλευτος. Μήπως σκοπεύετε να βγάλετε μια οικονομίστικη ανάλυση για την βία και την αγριότητα της κυβέρνησης απέναντι στους φυλακισμένους, θα ήμουν πολύ περίεργη να τη δω. Πλάκα κάνω προφανέστατα σας έχω εμπιστοσύνη ότι ήδη έχετε βγάλει μια οικονομίστικη ανάλυση για το θέμα καθώς και είμαι σίγουρη ότι δεν έχω την παραμικρή διάθεση να την διαβάσω μέχρι βρω διαθέσιμο ραντεβού σε νοσοκομείο να συνταγογραφήσω ζάναξ, μιας και τον Απρίλη ήταν η τελευταία φορά που ως ανασφάλιστη είχα το δικαίωμα να εκτελέσω συνταγή από ιδιώτη.
Ωστόσο το γεγονός ότι μπορούμε να κάνουμε μαύρο χιούμορ με την κατάσταση**** δεν σημαίνει ότι η κατάσταση είναι αστεία. Αντίθετα είναι η πιο σοβαρή κατάσταση που έχουμε αντιμετωπίσει όσ@ γεννηθήκαμε μετά τη ναζιστική κατοχή, είναι η τελευταία ευκαιρία που μας δίνει η ιστορία να σοβαρευτούμε. Θα την αξιοποιήσουμε ή θα παραμείνουμε φαντάσματα του εαυτού μας σε έναν χορό αρχαίου δράματος που όταν υποκλιθούμε και πέσουν οι μάσκες δεν θα είμαστε πάρα μια άχρηστη άβυσσος υπόλογη για την τραγωδία που θα ξεσπάσει σαν θύελλα? Και αυτό που θα κληθούμε να απολογηθούμε είναι κάτι πολύ χειρότερο από πολιτικό έγκλημα, είναι λάθος πολιτική ανάλυση!
Τα λόγια του Ραββίνου Χιλέλ έχουν περισσότερη θέση στην πολιτική παρά στο Ταλμούδ: "Αν δεν παλέψω εγώ για τον εαυτό μου, τότε ποιος? Αν ζω μόνο για τον εαυτό μου τότε τί είμαι? Αν όχι τώρα πότε?". Ή όπως θέλω να συμπληρώσω στο κλασικό σύνθημα από το μεταπολεμικό 1905, τον Παρισινό Μάη του '68 "η Επανάσταση είναι στην γωνία" η Επανάσταση είναι στη γωνία αλλά δεν θα μας πλησιάσει αν δεν πάμε και μεις προς το μέρος της. Εμπρός για το δικό μας 1917
*πέρα ότι η ΚΝΕ απουσιάζει από αυτή τη ζύμωση
**κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό στους σταλίνες ούτε τους θριάμβους των πενταετών πλάνων που κατέταξαν την Σοβιετική Ένωση στις δυνατές οικονομίες και βιομηχανίες του πλανήτη ούτε την οικονομική ισχύ που στήριξε την κατάκτηση του διαστήματος, πρότζεκτ που μόνο μια σοσιαλιστική οικονομία μπορούσε να έχει προβάδισμα όπως και είχε. Στο σημείο αυτό να θυμίσω ότι οι πρώτες νίκες του σταλινικού καθεστώτος στην οικονομία ήταν απλή εφαρμογή του Προγράμματος της Ενιαίας Αντιπολίτευσης την οποία και κατέσφαξε
***και όχι δεν πρόκειται να κάνω το σταλινικό λάθος να διαχωρίσω εργάτες από υπάλληλους και αγρότες - ο δεύτερος τόμος του Κεφαλαίου είναι πολύ σαφής στο ότι η ασυναρτησία να ταξινομούνται ως εργατική μόνο οι βιομηχανικοί εργάτες και μόνο οι εν ενεργεία εργαζόμενη (κλασική εξαίρεση και απαξίωση των ανέργων) αποτελεί μεταφυσική/αντιδιαλεκτική σκέψη που το μόνο που μπορεί να την κάνει ένας συνεπής μαρξιστής είναι να την τσαλακώσει και να παίζει μαζί της σαν να ήταν μπαλάκι μέχρι να βρει τον πρώτο κάδο ανακύκλωσης να την πετάξει
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου