Μπατσίνες και hijab στιις κόντρες* (κάποιοι προβληματισμοί για την σκοτσέζικη αστυνομία)

*τίτλος δανισμένος από το άσμα των Μουσικών Ταξιαρχιών 

Είναι δυνατόν άνθρωποι μου παραμονή της 9της επετείου από τότε που ο Κορκονέας της Ελ.Ασ. σκότωσε τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο να μιλάμε για τα δημοκρατικά δικαιόματα(?) των μπάτσων? Μιλάω για την καθιέρωση της μαντήλας στις μουσουλμάνες της σκοτσέζικης αστυνομίας. 

Θυμίζει την στάση του Χαρδαβέλα η στάση μερικών αριστερών, που δηλώνουν στα μέσα μαζικής δικτύωσης θετικά σχόλια και like σ αυτήν την είδηση, ο οποίος την παραμονή της πρώτης δίκης Κορκονέα είχε ρεπορταζ στην εκπομπή του "Αθέατος Κόσμος" για το bullying που υφίστανται, από τους συναδέρφους τους, στο αστυνομικό σώμα όσοι δεν παίρνουν άδεια ψυχιάτρου να κρατήσουν όπλο.

Το θέμα του σεβασμού των μειονοτήτων είναι άλλο θέμα και άλλο θέμα του σεβασμού των θεσμών. Το χω κάνει σαφές και σε προηγούμενο άρθρο. Θα παλέψουμε, ακόμα και όντας διαλεκτικοί υλιστές, τουτέστιν ασυμβίβαστοι πολέμιοι της παπαδοκρατίας και του σκοταδισμού, για το δημοκρατικό δικαίωμα της ανεξιθρησκείας. Αυτό δεν αλλάζει. Όσο και να μη το πιστεύουμε οφείλουμε να σεβόμαστε τους ανθρώπους που το πιστεύουν και να τους καλέσουμε να πολεμήσουν μαζί μας ανεξάρτητα τί πιστεύουν. Αυτό δεν σημαίνει οτι σεβόμαστε και τα δόγματα τους. Άλλο οι άνθρωποι και τα δικαιόματα τους και άλλο τα πιστεύω τους.

Στα πλαίσια του Καπιταλισμού πιστεύω πρέπει να να δείχνουμε ανεκτική στάση προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μειονοτήτων και τις λατρείες του κάθε προσφύγα/μετανάστη (εκτός αν προκαλούν βλάβες στην υγεία ή την ψυχολογία άλλου ατόμου). Στον σοσιαλισμό η προπαγάνδα κατά του θρησκευτικού σκοταδισμού και της παπαδοκρατίας θα είναι επίσημη κρατική θέση, αν και θα είναι άχρηστη γτι η κοινωνία θα χάνει όλο και περισσότερο την ανάγκη της θρησκείας. Έτσι σε κάθε δημόσια υπηρεσία ή ιδιωτική επιχείρηση θα πρέπει κάθε εργαζόμενος να προσέρχεται με ό,τι θέλει να φοράει, είτε μιλάμε για θρησκευτικά σύμβολα είτε για γκοθοπανκμεταλάδικο στυλ, είτε με τη φανέλα του αγαπημένου του ποδοσφαιριστή και κασκόλ της ομάδας του είτε βάψιμο Θεσσαλονικιάς. (προσωπικά θέλω να πηγαίνω παντού με τις μπιτζάμες αλλά δεν ιδρώνει νανενός το αφτί).

Οι Μπολεσεβίκοι μη ξεχνάμε σε καθεστώς εργατικής εξουσίας παρακαλώ μετά την ανατροπή του καπιταλισμού και της φεουδαρχίας στην χώρα τους, έκαναν διώξεις μόνο (και δυστυχώς για λίγο) στην Ορθόδοξη Εκκλησία που ήταν το κυρίαρχο δόγμα της τσαρικής αυτοκρατορίας, και δεν πείραξαν κανένα για τις πεποιθήσεις τους. Μερικές δεκαετείες μετά τα θρησκευτικά σύμβολα ήταν περίγελα κατάλοιπα του παρελθόντος στην μαμα ΕΣΣΔ και καν1 δεν τα είχε ανάγκη. Ξαναγίναν της μόδας μετά την καπιταλιστική παλλινόρθωση όταν οι λαοί θέλαν να πιαστούν από κάπου! "Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του πονεμένου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, η ψυχή σε απάνθρωπες συνθήκες" έλεγε ο Μαρξ. Και έκλεινε "είναι το όπιο του λαού". Το όπιο δεν είναι λύση για τίποτα. Αλλά ποιος έχει δικαίο να στερήσει από το λαο το όπιο του? Ειδικά όταν ο πόνος των απίστευτων κοινωνικών μεταβολών γίνεται ανυπόφορος και όλες οι πολιτικές δυνάμεις θάβουν την κάθε επαναστατική προοπτική μοιάζει διέξοδος: σε τέτοιες συνθήκες ο ασυναίσθητος πρώτος τω λίθω βαλέτω!

Το θέμα της αστυνομίας όμως είναι κάτι διαφορετικό από το θέμα της ανεξιθρησκείας. Όπως και με το pink washing που πήγε να κάνει στο Pride της Αθήνας η ελληνική αστική τάξη, κάτι τέτοιο πάει να κάνει και η εκεί μπουρζουαζία - όπως δλδ εδώ προβάλουν γκέυ μπάτσους γιανα μας πείσουν για τον τάχα μου εκδημοκρατισμό της αστυνομίας έτσι προσπαθούν να πείσουν οτι και καλά η αστυνομία υπερασπίζεται τα δικαιόματα των μουσουλμάνων γυναικών. Κατ επέκταση θέλουν να πείσουν οτι νοιάζονται γενικά για τις μειονότητες, και ειδικότερα στον ταπεινομένο Σκοτσέζο!!

Μπορώ να δείξω μια κατανόηση στο θυμικό του σκοτσέζικου λαού. Βιώνοντας την εθνική ταπείνωση και καταπίεση από τους Άγγλους εδώ και αιώνες, θέλουν να σταθούν σε όποιον βλέπουν να βιώνει την ίδια μοίρα. Αυτές οι συναισθηματικές αντιδράσεις τους αναγκάζουν να παραμερίσουν σοβαρά ζητήματα για το ρόλο της αστυνομίας και του κράτους. Σίγουρα για τον Σκοτσέζο είναι προτιμότερο να βλέπει μια μαντηλοφορούσα αστυνομικίνα παρά μια Εγκλέζα. Αυτό όμως γιατί του είναι δύσκολο να φανταστεί μια κοινωνία χωρίς αστυνομία. Το να βλέπει να εργάζεται σε αυτό το πόστο κάποιος που είναι εξίσου καταπιεσμένος με αυτόν, τον κάνει να μην εστιάζει στον καταπιεστικό ρόλο αυτού του πόστου. Ενδεχομένως να το βλέπει σαν έναν περιορισμό της αγγλικής κυριαρχίας, αλλά εδώ είναι που πρέπει να τον βοηθήσουμε να καταλάβει το λάθος του.

Η αστυνομία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι φίλος. Είτε γκέυ είτε μουσουλμανική θα είναι το ίδιο όργανο καταστολής στα χέρια του κράτους. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να την δεχτούμε στους κόλπους μας, να παλέψουμε για τα δικαιόματα της ούτε καν να χαρούμε για τα κεκτιμένα της (ή τις παραχωρήσεις που της γίνονται). Είναι στην απέναντι πλευρά του οδοφράγματος και μόνο έτσι μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται. Σαφώς και μπορεί να υπάρχουν αξιόλογα άτομα που όπως τους τα έφερε η ζωή να αναγκάστηκαν (ή να επέλεξαν λόγω αυταπατών ή ελλειπούς ταξικής συνείδησης στα νιάτα τους) αυτό το μετερίζι.  Αυτό όμως δεν αναιρεί το ρόλο του σώματος. Μπορεί με τον Χ ξάδερφο μας που είναι στην Τροχαία ή την Υ γειτόνισσα που κάθεται στο τμήμα διαβατηρίων να έχουμε ακόμα ακόμα την πολυτέλεια να μπορούμε να λέμε ένα "γεια" ή ακόμα και να πάμε για ένα καφέ (καλά δεν μιλάω για ματατζήδες που κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη δημοκρατικά αισθήματα, και λεξιλόγια άνω του μονοσυνόλου "ουγκ" δεν έχει καμιά δουλειά να νταλαβερίζεται μαζί τους) αλλά όταν οι ταξικές συγκρούσεις οξυνθούν πάλι θα βρεθούν προ των ευθυνών τους: θα πάρουν το μέρος της υπηρεσίας τους και του ταξικού μας εχθρού. που σημαίνει οτι θα μας βρουν απέναντι τους, ή θα αυτομολήσουν από το σώμα, παλεύοντας μαζί μας & δίνοντας τα όπλα τους στον εξεγερμένο λαό!

Τέλος έχω να πω οτι προτιμώ τις παραδοσιακές συντηρητικές στολές, αλλά και τη γενικότερη τυπική εμφάνιση των μπάτσων, εντός και εκτός υπηρεσίας, και όχι ιδιαίτερη ελευθερία στο στυλ (παρότι οι ασφαλίτες την έχουν δεν χρειάζεται και οι υπόλοιποι) πρώτον για να ξεχωρίζουν και να ξέρουμε με τί άτομα έχουμε να κάνουμε. Ο άλλος λόγος που το προτιμώ είναι ότι όπως προανέφεραι δεν έχουμε κανένα λόγο να σκεφτούμε τα δημοκρατικά τους δικαιόματα. Και αυτοί δεν έχουν επ ουδενί μούτρα να τα διεκδικήσουν. Είναι προδότες της τάξης τους & σώμα δολοφόνων. Ισχύει για κάθε μπάτσο ή μπατσίνα είτε φοράει μπούρκα είτε έχει ένα πιο ανθρώπινο και αξιοπρεπές στυλ (όπως πολύχρωμη μοϊκάνα, και  να φοράει 500 παραμάνες για σκουλαρίκια δεν αλλάζει κάτι): παραμένουν συνάδερφοι των δολοφόνων του Λαμπράκη, του Τζουλιάνι, του Γρηγορόπουλου, του Λουμνή, της Κανελοπούλου και του Χρήστου Τσουτσουβή. Υπηρετούν το Σώμα του Κορκονέα, του Μπάμπαλη και του Ραμόν Μερκαντάρ. Υπηρετούν την καταστολή και την καταπάτηση των δημοκρατικών αξιών. Δεν χαιρόμαστε για τίποτα και δεν τους αναγνωρίζουμε τίποτα. 

ΣΤ

Ιρανές αστυνομικίνες εν δράσει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Metamarxism (μέρος 2ο), η Σύνοψη: Οι Αναλλοίωτες και μια μεγάλη προσθήκη

Ο Gregor Markowitz ζει!!!

Metamarxism (μέρος 1ο): ένα ακόμα Λευκό σε Λευκό