Ο Gregor Markowitz ζει!!!
0) Φόρο τιμής
σε μια φανταστική φιγούρα που έχει να
πει πολλά για την πραγματικότητα απονέμει
σήμερα η Νέα Πορεία. Ο Gregor Markowitz, ο
θεωρητικός της Αδελφότητας των Ασσασίνων
στο βιβλίο του Norman Spinrad “Πράκτορες του
Χάους” (Agents of Chaos) έγραψε δύο βιβλία που
μιλάνε για την κουλτούρα και την ιδεολογία
του Χάους. Στον φανταστικό κόσμο του
Spinrad βασιλεύει η ηγεμονία με το 10μελές
της συμβούλιο να έχει λόγο για όλα. Η
αστυνόμευση είναι ισάξια αυτής του 1984
του Orwell. Ο λαός ζει μέσα στην απόλυτη
σκλαβιά, και απόλυτη αποβλάκωση (να
θυμίσουμε οτι άποψη μας είναι οτι ο
καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που
παράγει ηλιθιότητα, και οτι ο άνθρωπος
χειραφέτημένος μόνο θα μπορεί την σπίθα
που υπάρχει στο Κεντρικό Νευρικό του
Σύστημα να την κάνει πυρκαγιά – μέχρι
τότε κυριαρχεί η αποβλάκωση). Η
αντιπολίτευση, η Δημοκρατική Λίγκα
αριθμεί ελάχιστα χιλιάδες μέλη και
είναι ανήμπορη να κάνει μια ουσιαστική
επανάσταση. Που ο μόνος λόγος που θέλει
την επανάσταση είναι να πάρει την εξουσία
στα χέρια της. Η μόνη πραγματικά
αντιπολιτευτική δύναμη είναι η Αδελφότητα
των Ασσασίνων. Η Αδελφότητα αυτή
λιδωρείται από την Ηγεμονία ως μια σέχτα
φονταμενταλιστών. Χαρακτηριστικά λένε
“Οι Ιουδαιο-χριστιανοι είχαν την Βίβλο
τους, οι Κομμουνιστές τον Μαρξλενιν
τους, η Αδερφότητα έχει τον Μάρκοβιτς
της και την Θεωρία του για την Κοινωνική
Εντροπία”. Δεν βρίσκουμε καθόλου τυχαία
τη σύνδεση ιουδαιο-χριστιανισμού,
μαρξισμού και αδερφότητας. Μη ξεχνάμε
οτι μαζί με την ψυχανάλυση και την
αισθητική ο Lyottard στην πρώτη σελίδα του
Κορανίου του Μεταμοντερνισμού θέτει
τα παραπάνω ως τις μεγάλες αφηγήσεις
που υπόσχονται απελευθέρωση στον άνθρωπο
και πρέπει να τις ξεγράψουμε. Η Αδελφότητα
κακολογήται ως θρησκευτική σέχτα
δογματικών και τα βιβλία του Μάρκοβιτς
σαν θεολογικές Βίβλοι, ενώ στην
πραγματικότητα ήταν επιστημονικά
τεκμήρια – σας θυμίζει κάτι άλλο πέρα
απ την κατασυκοφάντηση που δέχεται ο
μαρξισμός στις μέρες μας?
Η Αδελφότητα, αν εξαιρέσουμε τον υποκαταστατισμό που φαίνεται να την διέπει (τονίζουμε την λέξη φαίνεται διότι σε συνθήκες απόλυτης παρανομίας που έχουν επιβληθεί, και οι συνθήκες μαζικού κινήματος περνάνε στην σφαίρα επιστημονικής φαντασίας, ενδεχομένως είναι και μονόδρομος ο τρόπος δράσης της) θυμίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα. Η Αδελφότητα θέλει μια κοινωνία χωρίς εξουσία. Για να το κάνει αυτό δρα με απόλυτη πειθαρχία: “φαινόταν στον Ντούντοφ (ΣτΜ: η διαδικασία της συνάντησης των πρακτώρων) οτι τίποτα δεν μπορούσε να είναι περισσότερο τελετουργικό, που δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτούς τους ανθρώπους σε κατάσταση αταξίας”. Η κατάργηση του κράτους και η ζωή του ανθρώπου σε μια ελευθεριακή κοινωνία δεν μπορούν να παλευτούν χωρίς πειθαρχία και οργάνωση, και χωρίς μια θεωρία, που να δίνει τα εφόδια για την κατανόηση του κόσμου και την κατανόηση των μέσων αλλαγής του. Ο Spinrad βασίστηκε στην Θερμοδυναμική της εποχής του και έβγαλε θαυμαστά αποτελέσματα. Ο Διαλεκτικός Υλισμός, δυνάμει αν μη τι άλλο, τα περιέχει τα ίδια συμπεράσματα – αρκεί τα κομμουνιστικά κόμματα να κοιτάξουν με μια πιο υλιστική-επιστημονική ματιά το ζήτημα. Αναμένεται βιβλιοκριτική (όταν ολοκληρώσω την ανάγνωση του βιβλίου εννοείται). Ο φόρος τιμής ξεκινάει :
Η Αδελφότητα, αν εξαιρέσουμε τον υποκαταστατισμό που φαίνεται να την διέπει (τονίζουμε την λέξη φαίνεται διότι σε συνθήκες απόλυτης παρανομίας που έχουν επιβληθεί, και οι συνθήκες μαζικού κινήματος περνάνε στην σφαίρα επιστημονικής φαντασίας, ενδεχομένως είναι και μονόδρομος ο τρόπος δράσης της) θυμίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα. Η Αδελφότητα θέλει μια κοινωνία χωρίς εξουσία. Για να το κάνει αυτό δρα με απόλυτη πειθαρχία: “φαινόταν στον Ντούντοφ (ΣτΜ: η διαδικασία της συνάντησης των πρακτώρων) οτι τίποτα δεν μπορούσε να είναι περισσότερο τελετουργικό, που δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτούς τους ανθρώπους σε κατάσταση αταξίας”. Η κατάργηση του κράτους και η ζωή του ανθρώπου σε μια ελευθεριακή κοινωνία δεν μπορούν να παλευτούν χωρίς πειθαρχία και οργάνωση, και χωρίς μια θεωρία, που να δίνει τα εφόδια για την κατανόηση του κόσμου και την κατανόηση των μέσων αλλαγής του. Ο Spinrad βασίστηκε στην Θερμοδυναμική της εποχής του και έβγαλε θαυμαστά αποτελέσματα. Ο Διαλεκτικός Υλισμός, δυνάμει αν μη τι άλλο, τα περιέχει τα ίδια συμπεράσματα – αρκεί τα κομμουνιστικά κόμματα να κοιτάξουν με μια πιο υλιστική-επιστημονική ματιά το ζήτημα. Αναμένεται βιβλιοκριτική (όταν ολοκληρώσω την ανάγνωση του βιβλίου εννοείται). Ο φόρος τιμής ξεκινάει :
1) The Theory of
Social Entropy - Θεωρία της Κοινωνικής Εντροπίας:
α) "Every
Social Conflict is the arena for three mutually antagonistic forces:
the Establishment, the opposition which seeks to overthrow the
existing Order and replace it with one of its own, and the tendency
towards increased Social Entropy which all Social Conflict engenders,
and which, in this context, may be
thought of as the
force of Chaos."
Κάθε κοινωνική
πάλη είναι η αρένα τριών εξίσου
ανταγωνιστικών δυνάμεων: του Κατεστημένου,
της Αντιπολίτευσης που προσδοκά να
ρίξει την υπάρχουσα τάξη για να την
αντικαταστήσει με τον εαυτό της, και
την τάση που παλεύει για την αύξηση της
κοινωνικής εντροπίας που δημιουργούν
όλες οι κοινωνικές συγκρούσεις, και η
οποία τάση, σ αυτό το πλαίσιο, μπορεί να
ειδωθεί ως η δύναμη του Χάους.
β) "Order is
the enemy of Chaos. But the enemy of Order is also the enemy of
Chaos."
γ) "It is a simplistic error to equate Chaos with what is
vaguely called the Natural State~. Chaos underlies the increasing
entropy of the raw universe, to be sure, but it also fills every
interstice in that most defiant of anti-entropic constructs—Ordered
human society."
Είναι απλουστευτικό λάθος να ταυτίζεται
το Χάος μ αυτό που συνήθως λέγεται φυσική
κατάσταση. Το Χάος εμπεριέχει την
αυξανόμενη εντροπία του ανηγεμόνευτού
σύμπαντος, σίγουρα, αλλά επίσης γεμίζει
κάθε ρήγμα στις πιο ανθεκτικές
αντιεντροπικές δομές – στην Τακτοποιημένη
ανθρώπινη κοινωνία.
δ) "It is
wise, upon occasion, to introduce true randomness into your actions
when opposing an existing order.
The problem is that randomness, by definition, cannot be planned.
Human emotion, however, is a Random Factor, and thus it may be said
that to serve the interests of one's own endocrine system is to serve
Chaos."
Είναι σοφή τακτική, να εισάγεις αυθεντική
τυχαιότητα στις πράξεις σου όταν
αντιμετωπίζεις μια υπαρχτή τάξη. Το
πρόβλημα της τυχαιότητας, εξ ορισμού,
είναι οτι δεν μπορεί να προγραμματιστεί.
Το ανθρώπινο συναίσθημα, ωστόσο, είναι
ένας Τυχαίος Παράγοντας, και μπορούμε
να πούμε οτι για να υπηρετεί τα συμφέροντα
του ενδοκρινικού του συστήματος κάποιος,
πρέπει να υπηρετεί το Χάος
ε) "The servant of Order, by the very fact that he strives to
maintain an eddy of decreased Social Entropy in a hostilely Chaotic
universal context must imagine dangers lurking around every corner. The servant of Chaos does not
imagine such dangers; he knows that they are there. ”
Ο υπηρέτης της τάξης, πραγματικα για να
μειώσει την κοινωνική εντροπία σε ένα
χαοτικό, παγκόσμιο γίγνεσθε πρέπει να
φαντάζεται παντού κινδύνους να
παραμονεύουν σε κάθε γωνία. Ο υπηρέτης
του Χάους δεν χρειάζεται να φαντάζεται
τέτοιους κινδύνους – ξέρει οτι υπάρχουν!
F) "It is vain to search for solid ground on which to stand. The
solid matter of the ground is after all, but an illusion caused by a particular energy
configuration—as is the foot which stands upon it. Matter is
illusion, solidity is illusion, we are illusion. Only Chaos is
real.''''
Μάταια ψάχνει κανείς σταθερό έδαφος να
σταθεί. Το σταθερότητα του εδάφους δεν
είναι τελικά κάτι άλλο παρά ψευδαίσθηση,
προκαλούμενη από συγκεκριμένη διαμόρφωση
της ενέργειας – όπως και το πόδι πάνω
του. Το αντικείμενο είναι οπτασία,
η σταθερότητα είναι οπτασία, εμείς
είμαστε οπτασία. Μόνο το Χάος είναι
πραγματικότητα
ζ) "Order, being anti-entropic, requires a -fixed and limited
context within which to exist. Chaos contains all such limited contexts within it as
insignificant eddies temporarily resisting the basic universal tendency towards increased Social Entropy."
Η τάξη, όντας αντιεντροπική, απαιτεί
ένα σταθερό και πεπερασμένο πλαίσιο
γιανα υπάρξει. Το Χάος περιέχει όλλα τα
πεπερασμένα πλαίσια μέσα του σαν
ασήμαντες στροφές που προσσορινά
αντιστέκονται στην βασική καθολική
τάση να αυξάνεται η κοινωνική εντροπία
2) Chaos & Culture - Χάος & Κουλτούρα
α) "In a
place 'with no past there is nowhere to conceal the future from the
present.
Σε ένα μέρος
χωρίς παρελθόν δεν μπορείς πουθενά να
κρύψεις το μέλλον από το παρόν.
β) "Paradox
is the question of Chaos."
Το παράδοξο
είναι το διακύβευμα του Χάους
γ) 'In social
orders, as in the physical realm, the innate tendency is towards
increased entropy or disorder. Therefore, the more Ordered a society,
the more Social Energy is required to maintain that Order, the more
Order needed to generate that Social Energy, the two paradoxical
needs feeding upon each other in an ever-increasing exponential
spiral. Therefore, a highly Ordered society must grow ever more
Ordered, and thus can tolerate less and less Random Factors as the
cycle progresses.'
Στις
κοινωνικούς κανόνες, όπως και στο φυσικό
περιβάλλον, η έμφυτη τάση είναι η
αυξανόμενη εντροπία ή αναταραχή. Ως εκ
τούτου, όσο πιο οργανωμένη είναι μια
κοινωνία, τόσο περισσότερη κοινωνική
ενέργεια απαιτείται για να διατηρηθεί
αυτή η τάξη, κ τόσο περισσότερη τάξη
χρειάζεται για να δημιουργηθεί αυτή η
κοινωνική ενέργεια, οι δύο παράδοξες
ανάγκες που τροφοδοτούνται η μία στην
άλλη σε μια συνεχώς αυξανόμενη εκθετική
σπείρα. Συνεπώς, μια κοινωνία με υψηλή
οργάνωση πρέπει να μεγαλώνει ολοένα
και περισσότερο, και έτσι μπορεί να
ανεχτεί όλο και λιγότερο τυχαίους
παράγοντες καθώς ο κύκλος εξελίσσεται.
δ) "If a man asks you, where can this Chaos of which you speak
be detected by human senses, take him outside at night and point to
the stars—for in the limitless heavens themselves, shines the
countenance of Chaos."
Αν κάποιος σας ρωτήσει που μπορεί το
Χάος για το οποίο μιλάτε να το αντιληφθούν
οι ανθρώπινες αισθήσεις, πάρτε τον έξω
τη νύχτα και δείξτε του τα αστέρια –
στους ατελείωτους ουρανούς τους ίδιους,
λάμπει η όψη του Χάους.
ε) "The servant of Order strives to force his enemy to accept
the unacceptable. To serve Chaos, confront your enemy with the
unacceptable—and he will eagerly choose any lesser evil you desire
to make unavoidable."
Ο υπηρέτης της Τάξης προσπαθεί να
αναγκάσει τον εχθρό του να δεχτεί το
απαράδεκτο. Για να υπηρετείς το Χάος,
αντιμετώπισε τον εχθρό σου μαζί με το
απαράδεκτο – και θα αναγκαστεί με
ενθουσιασμό να επιλέξει το μικρότερο
κακό που επιθυμήτε να το κάνει αναπόφευκτο
F) "Man reaches for life and shrinks from death; Man reaches for
Victory and
shrinks from defeat. Therefore, what greater paradox than triumph
through
death? What act can be more truly Chaotic than victory through
suicide?"
Ο άνθρωπος επεκτείνεται
για ζωή και συρρικνώνεται απ το θάνατο
– ο άνθρωπος επεκτείνεται για Νίκη και
συρρικνώνεται απ'την ήττα. Επομένως,
ποιο είναι το μεγαλύτερο παράδοξο από
το θρίαμβο μέσω του θανάτου? Ποια πράξη
μπορεί να είναι πιο χαοτική από τη νίκη
μέσω της αυτοκτονίας?
3) άλλο
α) "Gοd is the mask men erect facing them to hide from the
unacceptable fact of the Reign of Chaos. . . . God is that which
fearful men must postulate, the omnipotent ruler of a superhuman
Order, in order to protect themselves from the awful truth that the
seeming randomness of the universe is not an illusion caused by the
inability of mortal Man to completely comprehend the all-encompassing
Order of God, but that Chaos itself is the ultimate reality, that the
universe, in
the last analysis, is based on nothing more structured or less
indifferent to Man than Random Chance...."
θοος είναι η μάσκα που έστρεψαν οι
άνθρωποι απέναντι τους για να κρύψουν
το απαράδεκτο γεγονός, το βασίλειο του
Χάους... είναι αυτό που με φόβο οι άνθρωποι
πρέπει να αξιώνουν, ο απόλυτος άρχοντας
μιας υπεράνθρωπης Τάξης, αποσκοπώντας
να προστατευθούν από την πικρή αλήθεια
οτι η φαινομενική τυχαιότητα του
σύμπαντος, δεν είναι μια ψευδαίσθηση
που προέρχεται από την αδυναμία του
θνητού να κατανοήσει πλήρως την ολότερη
Τάξη, αλλά το Χάος καθαυτό είναι η απόλυτη
πραγματικότητα, οτι το σύμπαν, σε τελική
ανάλυση, δεν βασίζεται σε τίποτα πιο
δομημένο ή λιγότερο απαθές για τον
άνθρωπο από ένα τυχαίο συμβάν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου