Λενιν , Για τον Σοβιετικο Κρατικο Μηχανισμο (αποσπασμα απο το “Καλιο Λιγοτερα αλλα Καλυτερα”)

Εισαγωγικό Σημείωμα : το απόσπασμα αυτο απο το τελευταίο άρθρο του Λενιν , αποτελεί προλόγισμα του αφιερώματος που ετοιμάζω για τα 80 χρόνια απο την έκδοση του βιβλίου του Τρότσκυ "Προδωμένη Επανάσταση



Και τώρα, στο ζήτημα του κρατικού μηχανισμού πρέπει να βγάλουμε από την προηγούμενη πείρα μας το συμπέρασμα ότι είναι καλύτερα να πάμε πιο αργά. Τα πράγματα στον κρατικό μας μηχανισμό είναι τόσο θλιβερά, για να μην πω αηδιαστικά, ώστε πρέπει πρώτα να σκεφτούμε στα σοβαρά με τί τρόπο θα αντιπαλέψουμε τις ελλείψεις του, χωρίς να ξεχνάμε ότι οι ελλείψεις αυτές έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν που, αν και ανατράπηκε, όμως δεν εξαλείφθηκε, δεν πέρασε στο στάδιο ενόςπολιτισμού που ανήκει πια στο μακρινό παρελθόν. Βάζω εδώ το ζήτημα ακριβώς του πολιτισμού, γιατ ίσ’ αυτά τα πράγματα πρέπει να θεωρείται επίτευξη μόνο εκείνο που μπήκε στον πολιτισμό, στη ζωή, στις συνήθειές μας. Στη χώρα μας όμως μπορούμε να πούμε πως ό,τι το καλό υπάρχει στο κοινωνικό μας σύστημα δεν το καλομελετήσαμε καθόλου, δεν το καταλάβαμε, δεν το νιώσαμε, το αρπάξαμε έτσι στα γρήγορα, χωρίς να το ελέγξουμε, να το δοκιμάσουμε, να το επιβεβαιώσουμε με την πείρα, να το κατοχυρώσουμε κτλ. Και φυσικά, δεν μπορούσε να γίνει κι αλλιώς σε μια επαναστατική εποχή και με μια τέτια ιλιγγιώδη ταχύτητα εξέλιξης,που μας οδήγησε μέσα σε 5 χρόνια από τον τσαρισμό στο σοβιετικό καθεστώς.

Πρέπει έγκαιρα να συνετιστούμε. Πρέπει να εμποτιστούμε με τη σωτήρια δυσπιστία απέναντι σε κάθε πολύ βιαστική ενέργεια στην κίνηση μας προς τα μπρος, απέναντι σε κάθε καυχησιολογία κτλ.Πρέπει να καλομελετήσουμε πως να ελέγχουμε το κάθε βήμα προς τα μπρος, που κάθε ώρα διακηρύσσουμε, που κάθε λεπτό κάνουμε και που ύστερα από κάθε δευτερόλεπτο αποδείχνεται ότι δεν είναι στέρεο, ότι είναι επιπόλαιο και ακατανόητο. Το πιο βλαβερό εδώ θα ήταν η μεγάλη βιασύνη. Το πιο επιζήμιο θα ήταν να επαναπαυτούμε πως κάτι ξέρουμε, ή πως έχουμε έναν κάποιο σημαντικό αριθμό στοιχείων για να φτιάξουμε έναν πραγματικά καινούριο μηχανισμό, που να αξίζει πραγματικά να λέγεται σοσιαλιστικός, σοβιετικός κτλ.

ΟΧΙ, στη χώρα μας δεν έχουμε έναν τέτιο μηχανισμό, και μάλιστα τα στοιχεία για έναν τέτιο μηχανισμό είναι σε αφάνταστο βαθμό λίγα, και πρέπει να μην ξεχνάμε ότι για τη δημιουργία του δεν πρέπει να λυπηθούμε χρόνο και ότι γι’ αυτή τη δουλιά πρέπει να διαθέσουμε πολλά, πάρα πολλά χρόνια. Τί στοιχεία έχουμε για τη δημιουργία αυτού τουμηχανισμού; Μόνο δυο. Πρώτο, τους εργάτες που τους συνεπήρε η πάλη για το σοσιαλισμό. Τα στοιχεία αυτά δεν είναι μορφωμένα αρκετά. Θα ήθελαν να μας δόσουν έναν καλύτερο μηχανισμό. Όμως δεν ξέρουν πως να το κάνουν αυτό. Δεν μπορούν να το κάνουν. Δεν καλλιέργησαν ως τα τώρα μέσα τους, ένα τέτιο επίπεδο ανάπτυξης, ένα τέτιο επίπεδο πολιτισμού, που είναι απαραίτητο γι’αυτή τη δουλιά. Και γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται ο πολιτισμός. Εδώ τίποτε δεν μπορείς να κάνεις δυναμικά ή με μιαν εξόρμηση, με τη σβελτάδα ή τη δραστηριότητα, ή με οποιεσδήποτε γενικά ιδιότητες του ανθρώπου, όσο καλές κι αν είναι. Δεύτερο, έχουμε τα στοιχεία των γνώσεων, της μόρφωσης, της μάθησης, που στη χώρα μας είναι σε αφάνταστο βαθμό λίγα σε σύγκριση με όλα τα άλλα κράτη. Κι εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τις γνώσεις αυτές έχουμε σε μεγάλο βαθμό την τάση να τις αντικαθιστούμε (ή να νομίζουμε πως μπορούμε να τις αντικαταστήσουμε) με το ζήλο, με τη μεγάλη βιασύνη κτλ.Πρέπει για την ανανέωση του κρατικού μας μηχανισμού να βάλουμε οπωσδήποτε σαν καθήκον μας: πρώτο –να μαθαίνουμε, δεύτερο –να μαθαίνουμε και τρίτο –να μαθαίνουμε, και μετά να κάνουμε έλεγχο, ώστε οι γνώσεις μας να μη μένουν γράμμα νεκρό ή φράση της μόδας (κι αυτό, δεν είναι αμαρτία να το κρύψουμε, πολύ συχνά συμβαίνει σ εμάς), ώστε οι γνώσεις να μπουν πραγματικά στο αίμα μας και να μετατραπούν πέρα για πέρα σε πραγματικό συστατικό στοιχείο της ζωής μας. Με δυο λόγια, δεν μας χρειάζεται να προβάλλουμε τιςαπαιτήσεις που προβάλλει η αστική Δυτική Ευρώπη, άλλα τις απαιτήσεις που αξίζει και ταιριάζει να προβάλλει μια χώρα που βάζει σαν καθήκον της να εξελιχθεί σε σοσιαλιστική