Τζέιμς Κάνον : Το Πρόγραμμα του Τροτσκισμού*

Για να δείξουμε ακριβώς για τι πρόκειται , ας διακηρύξουμε 
ξανά τις βασικές  αρχές πάνω στις οποίες κτίστηκε το 
παγκόσμιο Τροτσκιστικό κίνημα :

1. Η θανάσιμη αγωνία του καπιταλιστικού συστήματος
 απειλεί να καταστρέψει τον πολιτισμο, μέσα από όλο 
και χειρότερες υφέσεις. παγκόσμιους πολέμους και 
εκδηλώσεις βαρβαρότητας, όπως ο φασισμός. Η
 ανάπτυξητων ατομικών όπλων υπογραμμίζει 
σήμερα με τη μεγαλύτερη δυνατή σοβαρότητα ,
 τον κίνδυνο.

2. Το κατρακύλισμα στην άβυσσο μπορεί να αποφευχτεί 
μονάχα αν αντικατασταθεί ο καπιταλισμός από την 
σχεδιασμένη σε παγκόσμια κλίμακα σοσιαλιστική
οικονομία και συνεχιστεί έτσι η σπείρα της προόδου, 
που άνοιξε ο καπιταλισμός στο ξεκίνημα του.

3. Αυτό μπορεί να ολοκληρωθέι μόνο κάτω από την 
ηγεσία της Εργατικής Τάξης μέσα στην κοινωνία .
Αλλά η ίδια η Εργατική Τάξη αντιμετωπίζει κρίση 
ηγεσίας παρόλο που ο παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων 
ποτέ δεν ήταν πιο ευνοϊκος όσο σήμερα , για να πάρουν 
οι Εργάτες το δρόμο προς την εξουσία.

4. Για να οργανωθεί και να εκπληρώσει αυτό τον 
παγκόσμιο ιστορικό στόχο, η Εργατική Τάξη σε 
κάθε χώρα πρέπει να χτίσει ένα επαναστατικό 
σοσιαλιστικό  κόμμα του τύπου που ανέπτυξε ο 
Λενιν : ένα κόμμα μάχης δηλαδή ικανό να συνδιάζει 
την δημοκρατία και το συγκεντρωτισμό - δημοκρατία 
στην λήψη αποφάσεων , συγκεντρωτισμό στην 
εκτέλεση τους. Μια ηγεσία που να ελέγχεται από τη 
βάση , μια βάση ικανή να προχωράει μπροστά με
πειθαρχημένο τρόπο
(η υπογράμμιση είναι του ιστολογίου).

5. Το κύριο εμπόδιο σ αυτό το καθήκον είναι ο Σταλινισμός,
που προσελκύει τους  εργάτες εκμεταλλευόμενος το 
κύρος της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 στη 
Ρωσσία, για να τους εκσφενδονίσει αργότερα , προδίνοντας 
την εμπιστοσύνη τους , στην αγκαλιά της Σοσιαλδημοκρατίας,
στην απάθεια, ή πίσω στις αυταπάτες που έχουν για τον καπιταλισμό. 
Το τίμημα για αυτές τις προδοσίες το πληρώνουν
 οι εργαζόμενοι με την μορφή της σταθεροποίησης
 φασιστικών ή μοναρχικών δυνάμεων , και με νέα
 ξεσπάσματα πολέμων που υποθάλπει και 
προετοιμάζει ο καπιταλισμός .  Η Τέταρτης Διεθνής
 από την ίδρυση της, όρισε σαν ένα απο τα
σπουδαιότερα καθήκοντα της την επαναστατική 
ανατροπή του Σταλινισμού μέσα και έξω από την ΕΣΣΔ**

6. Η ανάγκη που αντιμετωπίζουν πολλά τμήματα της 
Τέταρτης Διεθνούς & κόμματα ή ομάδες που συμπαθούν 
το πρόγραμμα της, να έχουν μια ευλύγιστη τακτική, 
καθιστά όλο και πιο επείγον να ξέρουν πώς να 
παλεύουν τον ιμπεριαλισμό και όλα τα μικροαστικά 
πραχτορεία του (όπως τους εθνικιστικούς μηχανισμούς
 και τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες) χωρίς να συνθηκολογούν με τον Σταλινισμό - και αντίστροφα 
πώς να παλεύουν τον Σταλινισμό (που σε τελευταία
ανάλυση είναι ένα μικροαστικό πραχτορείο του 
ιμπεριαλισμού) χωρίς να συνθηκολογούν με τον 
ιμπεριαλισμό!

Αυτές οι θεμελιακές αρχές που εγκαθίδρυσε ο Λέον 
Τρότσκυ, διατηρούν όλη τη σημασία τους , στις όλο 
και πιο πολύπλοκες και ρευστές πολιτικές συνθήκες
 που επικρατούν σήμερα στον κόσμο. Πραγματικά , 
οι επαναστατικές καταστάσεις που ξανοίγονται από 
όλες τις πλευρές, όπως προέβλεψε ο Τρότσκυ μόνο 
τώρα συγκεκριμενοποιούν απόλυτα ό,τι άλλοτε μπορούσε μπορούσε να φαίνεται σαν απόμακρη αφαίρεση 
ασύνδετη με τη ζωντανή πραγματικότητα της εποχής.
 Η αλήθεια είναι οτι αυτές οι αρχές στρώνονται τώρα , 
με όλο και μεγαλύτερη δύναμη , τόσο στην πολιτική 
ανάλυση, όσο και στον καθορισμότης γραμμής
της πρακτικής δράσης .

Cannon & Felix Morrow,
με προτομή του Τρότσκυ.

*το κειμενο αποτελει αποτελεί απόσπασμα από "Ανοικτό Γράμμα" της Κεντρικής
Επιτροπής του SWP (Sosialist Workers Party - Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα , ΣΕΚ
 Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής) . Συντάκτηκε από τον Αμερικάνο εργάτη , αγωνιστή
και πρωτοπόρου ηγέτη του τροτσκιστικού κινήματος στις ΗΠΑ James Cannon, το
Νοέμβριο του 1953. Το κείμενο αναδημοσιεύεται από το θεωρητικό πολιτικό περιοδικό
της ΚΕ της Εργατικής Διεθνιστικής Ένωσης  , την Επαναστατική Μαρξιστική Επιθεώρηση
 (ΕΜΕ) . τευχος 12 , Δεκεμβρης 1978.  Σύμφωνα με το εισαγωγικό σημείωμα της ΕΜΕ :

"... αυτό το κείμενο που αποτέλεσε την πολιτική βάση για την ίδρυση της Διεθνούς Επιτροπής
 της Τετάρτης Διεθνούς, προσανατόλισε το επαναστατικό κίνημα της περιόδου που έχει ανοίξει
 με την εξέγερση στην Ανατολική Γερμανία και την Γενική Απεργία στην Γαλλία το 1953.
Τα τμήματα της Διεθνούς Επιτροπής υιοθετούν απόλυτα σήμερα , όπως και το 1953 την 
πολιτική του "Ανοικτού Γράμματος" . 
Για το ΣΕΚ αντίθετα η απόρριψη του Παμπλισμού παρουσιαστηκε απλά σαν η υπεράσπιση 
του <<ορθόδοξου τροτσκισμου>> ενάντια στο ρεβιζιονισμό.
Αρνήθηκε επίμονα να προσχωρήσει παρά πέρα μετά το σχίσμα , Αποτέλεσμα αυτής της μεθόδου
 ήταν ... επανενοποιήση με τους Παμπλικούς το 1963"



** προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης , η γραμμή του Τρότσκυ & του Τροτσκισμού ήταν
 πάντα υπερασπιστική της ΕΣΣΔ , τόσο σε θεωρητικό στο χαρακτήρα της ως εργατικο
κράτος , όσο και ενάντια στην ιμπεριαλιστική και φασιστική απείλη. Αυτό φαίνεται και
στα βιβλία του Τρότσκυ "Η Ταξική Φύση του Σοβιετικού Κράτους" , "Το Εργατικο Κρατος
 και το Ζήτημα του Θερμιδώρ και του Βοναπαρτισμού" , στην "Προδωμένη Επανάσταση"
και στα τελευταία άρθρα και επιστολές που κυκλοφορούν σε ενιαία συλλογή με τον τίτλο
"Στην Υπερασπιση του Μαρξισμου". Επίσης φαίνεται και στο Μανιφέστο της Τέταρτης
 Διεθνούς για τον 2ρο ΠΠ. Στην πραγματικότητα οι Τροτσκιστές ήμαστε οι μόνοι
υπερασπιστές της ΕΣΣΔ , και όχι των νεκροθαφτών της (των ιμπεριαλιστικών γερακιων
 και της σταλινικής & μετασταλινικής γραφειοκρατίας) , καθώς όπως έχει χιλιοειπωθεί
για μας η Οκτωμβριανη Επανάσταση ούτε πέθανε με το παιδί της ούτε γέννησε μονο
την ΕΣΣΔ και ο κύκλος που άνοιξε δεν έχει κλείσει!